Daar stonden ze dan. Met iets te veel op een iets te klein eilandje in een kolkende massa water. Vast. Ze keken elkaar aan. Van het eiland af stappen leek niemand een goed idee. Want wat als je de eerste bent? Wat als je verzuipt? En die figuren op de kant. Moeten we hen met ‘maar’ twee benen wel serieus nemen? Zij roepen wel aantrekkelijke dingen, maar zij weten niet hoe het is om in dit schuitje te zitten. Dus lekker makkelijk praten… We blijven staan waar we staan.
De omstanders
Die ‘met maar twee benen’ proberen van alles om de groep in beweging te krijgen. Roepen vanaf de kant, lokken met eten, ernaar toe varen met een bootje, er tussen in staan om vertrouwen te winnen en de groep in beweging te zetten maar niks werkt. Het water stijgt. De urgentie om in beweging te komen is er meer dan ooit. Waarom komt deze groep paarden niet in beweging? En hoe krijgen we ze wel zo ver?
Bekijk het fragment hieronder.
Hoe bij jouw organisatie of opdrachtgever ook paarden van Friesland te vinden zijn
Bij veel organisaties vind je de ‘paarden van Friesland’-metafoor terug. De wereld om de organisatie heen is (te) snel veranderd. Collega’s of afdelingen klitten aan elkaar vast op het stukje grond dat nog wel hetzelfde is. Omdat het slimste paard van stal ook wel snapt dat dit geen lang leven beschoren is, kijkt die om zich heen. Wat hebben we nodig om in beweging te komen? Zo:
Wordt er een interim manager ingevlogen die vooral z’n eigen agenda volgt (de roepende vanaf de kant).
Wordt er een teambuildingsdag georganiseerd waarop iedereen vooral stress voelt over het feit dat ‘dit er ook nog bij moet’. We hebben onze buik wel vol (de lokker met eten).
Wordt er een SCRUM-achtige manier van werken geïmplementeerd dat meer als ‘extra’ dan ‘helpend’ wordt ervaren (de tweebenige versterking op het eiland).
"Collega’s of afdelingen klitten aan elkaar vast op het stukje grond dat nog wel hetzelfde is."
Hoe paarden, paarden in beweging krijgen
Door wie wordt de beweging van de groep uiteindelijk veroorzaakt? Precies; de paarden. Het illustreert dat het werkt om andere paarden het werk laten doen. Andere paarden het voorbeeld laten zijn. Andere paarden die eerste stappen in de kolkende stroom te laten zetten. En dat de rest van de groep paarden dan volgt. Dus dacht ik bij mezelf; hoe ben ik al ‘paard’? Hoe kan ik meer zijn als de paarden die te water gaan?
Hoe je als interim manager of (nieuwe) collega meer ‘paard’ kan zijn
De drie dingen die ik heb ontdekt:
1. Kom van het droge naar het eiland – verbind je!
In een van mijn vorige opdrachten liep ik bijna iedere dag van de derde verdieping (daar waren de flexplekken) naar de eerste verdieping (daar zaten de voor mij belangrijke collega’s). Regelmatig zonder reden, enkel om even hoi te zeggen. Of om m’n collega even te helpen de vaatwasser uit te ruimen. Of om koffie te halen. Om te zien hoe iedereen erbij zit, te horen hoe ieders weekend was en dan tussendoor even iets praktisch te vragen. Moet ik mijn tijd als duurbetaalde zzp’er daar wel aan besteden? Ja, ik vind van wel. Omdat ik elke keer opnieuw merk dat er juist door dit contact minder eilandjes zijn. Ik zo echt een van de collega’s ben. En we zo samen echt kwalitatieve stappen zetten in het werk dat we doen.
"Ik liep regelmatig even naar de andere verdieping. Zonder reden, gewoon om even hoi te zeggen."
2. De manier waarop je ze door het water loodst telt – voeg echte waarde toe!
Bij opdrachtgever X moest ik voor een plan de input van vijf teamleiders krijgen. Voor de hand lag om deze vijf mensen te mailen met de vraag mee te lezen en te reageren. Maar ik wist, doordat ik ze wat beter kende, dat het lezen, uitzoeken, opzoeken en per mail reageren een enorm gedoe voor ze zou zijn. Dus nodigde ik ze allemaal uit, sloten we ons twee uur op en had ik twee uur later wat ik nodig had. Op een manier die op alle fronten beter was voor iedereen.
Natuurlijk word je als nieuwe collega of zzp’er om je inhoudelijke skills aangetrokken. Maar de kunst is meer te bieden dan dat. Met het opleveren van die ‘management-rapportage’ voldoe je aan de opdracht, maar in de manier waarop voeg je de waarde toe. Ga te water; leg uit, doe voor, bevraag en neem ze mee op een manier die echt bij hen past. Dan ontstaat de magie!
"Ga te water; leg uit, doe voor, bevraag en neem ze mee op een manier die echt bij hen past."
3. Loop nog een keer heen en weer als dat nodig is – ga die extra mijl!
In het kader van de jaarrekening moest collega X een grote steekproef doen. Voor haar onverwacht, maar ze leverde sneller dan verwacht een geweldige prestatie. Ik bedankte haar en sprak mijn waardering over haar uit bij haar manager, met de vraag haar ‘wat extra’s’ te geven. Dat resulteerde voor haar in een vervroegde, heel positieve beoordeling. Beiden gingen we die extra mijl door gewoon te doen wat ons te doen stond. Door niet te blijven roepen, maar door onze handen uit de mouwen steken. Door ons beste been vooruit te zetten. Zo ontstond daadwerkelijk beweging!
Financiën worden relaxt
Deze drie items zijn voor mij de rode draad in m’n werk. Door die verbinding, door uit te vinden waar je echt waarde toevoegt én door die extra mijl te gaan, komen teams, collega’s en opdrachtgevers in beweging. Komt de groep van z’n eiland af. Want, zoals een collega het treffend naar mij verwoordde in een eindgesprek: ‘financiën worden relaxt met jou’. Dat geeft lucht en ruimte om stappen te zetten.
Ben jij ook een van die paarden die te water gaat? En hoe doe je dat? Laat het me weten!